SOME TEXT MISSING-02

...Shemeji si ndiyo

maana nipo Dar kwa ajili hiyo.”
“Mbona sioni mchango
wako.”
“Ah! Shemeji lini
nimekataa kukusaidia?” “Siku zote tangu
ulipokuja,” aliniambia, lakini kitu cha ajabu nilimwona akiachia tabasamu laini
huku akiniangalia kwa macho yaliyojaa uchovu.
Nilishindwa kujizuia
na mimi nikacheka huku nikimwangalia kwa woga. Lakini kitu kimoja nilihisi kuna

kitu, mazungumzo yake hakuwa akitoa sauti ya juu. Ilikuwa kama vile hataki watu
wajue yuko chumbani kwangu.
“Shemeji nakuja sasa
hivi usitoke,” aliniambia akitoka kwa haraka.
 

Nilikaa kitandani,
nikawaza moyoni...
“Mh! Hapa pana ishu,
tena ishu yenyewe inaweza kuwa ya ajabu.”
Mara mlango
ulisukumwa, akarudi tena akiwa tofauti na alivyokuwa mara ya kwanza...
 

Alikuwa amejipachika khanga moja tu aliyoivaa kwa staili ya kukatishia
kwenye matiti. Nilishtuka sana kumwona katika hali ile.
“Hivi shemeji una simu?”
“Sina shemeji, tena natamani sana na mimi nitumie simu kama wenzangu
akina Gabriel...”
 

“Akina Gabriel ndiyo akina nani?”
“Kule nyumbani.”
“Ooo! Mimi nitakununulia simu shemeji.”
“Kweli shemeji?” alisema akakaza uso kama ana hasira, akaniambia...
“Mimi bado sijaona msaada wako shemeji, watu tupo Dar tunataka sana
msaada.”
“Kama upi shemeji ambao sijautoa?”
“Hujui eee?”
 

“Sijui shemeji, lakini pia pengine sikumbuki au sifahamu wajibu wangu
nikiwa hapa kwako.”
“Wajibu wako ni kunisaidia,” alisema, akaivua khanga ili kuivaa vizuri,
lakini ghafla ikamtoka mikononi na kubaki mtupu, nikageuka haraka kuangalia
ukutani ili nisimwone kutokana na maadili.
 

“Oo! Samahani sana shemeji,” alisema.
Niligeuka, alikuwa ameiokota na amejifunga upya...
“Hizi khanga nazo ni matatizo tu bwana.”
“Pole sana shemeji, kwa mazingira ya hapa ndani ungekuwa ukiamka unavaa gauni.”
 

“Ha! Nivae magauni mjini hapa? Magauni wanavaa akina mama wa vijijini
kwenu huko Dodoma.”
Ilikuwa kama utani, kwani aliniambia huku akicheka. Ghafla shemeji
alitulia na kufanya...
“Aaaaaaaas...da!”
Macho yalisinzia, hata aliponiangalia alikuwa kama amelewa vile...
“Nisaidie shemeji,” aliniambia kwa sauti ya chini sana tena kwa upole wa
hali ya juu...
 

“Si umeshavaa vizuri shemeji au?”
“Si kuvaa...”
“Nini shemeji..?”
“Hali hii...”
“Ipi shemeji?”
“Niliyonayo...”
“Siijui shemeji.”
“Kweli shemeji?”
“Kweli shemeji...”
“Kwani we shemeji una miaka mingapi?”
Kabla sijamjibu nilijiuliza mwenyewe hicho anachotaka nimsaidie kina
uhusiano gani na miaka yangu...
“Au anataka kufanya shughuli fulani lakini inataka mtu mwenye miaka
f’lani..?”
 

“Au amepata kazi mahali lakini anatakiwa mumewe akamdhamini, sasa kwa
sababu anaumwa ndiyo anataka kujua umri wangu ili nikajifanye mume wake?”
“Shemeji,” aliniita kwa kunishtua...
“E...e...ee,” niliitika kwa kuweweseka.
“Ina maana hujanielewa jamani?” alisema shemeji sasa akianza kulia
kitendo ambacho kilinishangaza sana...
“Yaani nakwambia unisaidie shemeji halafu unanipuuza?” alizidi kusema,
safari hii alizidisha kilio kidogo na kunifuata, akajiegemeza kwenye kifua
changu na mimi nikamshika kwa kumkumbatia ili asianguke bure...
“Shemeji kwani nini?” nilimuuliza.
 

“Mi sitaki bwana shemeji, we unashindwaje kunisaidia mwenzio nateseka?”
Sasa shemeji alinivaa vilivyo, mkono wake wa kulia aliuleta kwenye bega
langu la kushoto, ukalala hapo. Mkono wa kushoto akauzungusha kiunoni kwangu,
akashika nyuma, tulikuwa tumesimama kwa kuangaliana sasa...
“Nateseka sana shemeji...”
“Pole sana shemeji yangu, pole. Sasa?”
“Ndiyo maana naomba msaada wako,” alisema huku akitoa ulimi na kuuleta
kwangu, akagusa midono yangu, nikafungua kinywa, akauingiza humo na kuanza
kugumia.
 

Hapo sasa nikawa nimemwelea vilivyo, kumbe vimbwanga vyote vile anataka
kusaidiwa kwa hili!
Tuliganda kwa muda huku ulimi wake ukiendelea kuvinjari ndani ya kinywa
changu. Na mimi ni binadamu, tena rijali kwa hiyo nilijikuta nikihamasika kwa
tukio hilo.
 

Nilianza kuhema kwa kasi ya ajabu, nikawa namshikashika sehemu mbalimbali
za mwili, nilipobahatika kushika ncha za matiti, shemeji alitoa ulimi wake
kinywani mwangu, akaangukia kitandani. Nilimfuata, tayari yeye naye akawa
ameshajiandaa kwa hiyo hakutaka tutumie muda mwingine kwa kushikana.
Nilimburudisha shemeji huku akilalamika hali ambayo ingeweza kufika
mbali.
Hakufikisha dakika moja akatangaza kuvunja dafu, nikashangaa sana na
kusema moyoni kuwa kweli alihitaji kusaidiwa.
 

Lakini pamoja na kuvunja dafu hilo, shemeji akaning’ang’ania akisema
anataka nimsababishie avunje jingine. Nilimkubalia kwa vitendo kwani hata mimi
mwenyewe  nilikuwa sijalipasua la kwangu.
Nilishughulika haswa, shemeji aliniachia kila kitu, alionesha dhahiri
kwamba alipenda mechi kwani hata uso wake ulionesha wazi kuwa yupo katikati ya
raha isiyokuwa na karaha.
 

Alitangaza kuvunja dafu la pili, hapo na mimi nikawa tayari kumaliza
mechi pamoja naye hali ambayo ilimzidishia ‘mauraha’ na kumaliza mchezo kwa
staili ya kilio.
 

Alitoka kitandani, akasimama mbele yangu. Akaniangalia kwa macho madogo,
akaachia tabasamu, akasifuata, akanibusu, akaniaga akisema...
“Leo nimefurahi sana shemeji, nakependa sana.”
Alifungua mlango na kutoka. Ilikuwa saa moja kasoro robo asubuhi.
Niliendelea kulala na kupitiwa na usingizi.

***
Nilipokuja kuamka, ilikuwa saa mbili kasoro robo. Nilitoka kwenda kuoga,
niliporudi nilivaa suruali na shati, nikaenda sebuleni.
Nilimkuta shemeji amejiremba sana, anapendeza kuliko siku nyingine yoyote
ile tangu nianze kufika pale kwake...
“Dada,” aliita shemeji.
“Abee...”
“Abee dada...”
 

“Mtengee shemeji chai, hakikisha mikate imepakwa ‘siagi’ halafu mkaaingie
na mayai matatu.
Msichana wa kazi alipoondoka, tukabaki wawili sebuleni, tukakutana macho,
shemeji akanikonyeza, nikaangusha tabasamu la aibu, nikaangalia pembeni,
akabetua vidole, vikalia tap, nikageuka kumwangalia, akanisemesha lakini bila
kutoa sauti, nilimkazia macho ili nimwelewe, nikahisi alikuwa akisema...
 

“Vipi, twende tena.”
Na mimi nikaongea naye kwa staili ileile, nikamwambia...
“Wapi?”
“Chumbani kwako.”
“Twende.”
Nilipoashira neno twende, alisimama shemeji, akanipita miguuni pangu na
kwenda chumbani kwangu na mimi nikamfuata. Nilipofika nikamwambia...
“Shemeji, unajua tukienda vibaya tutanaswa mapema sana...”